تهران- الکوثر:  مُناجاتُ الرّاجین در بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است و علامه مجلسی در کتاب «بحار الانوار» بهترین زمان خواندن این مناجات را روز دوشنبه تعیین کرده است. {مجلسى، بحار الأنوار، ج ۹۱، ص ۱۴۴}

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

يا مَنْ إذا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطَاهُ، وَإذا أَمَّلَ ما عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُناهُ، وَإذا أَقْبَلَ عَلَيْهِ قَرَّبَهُ وَأَدْناهُ، وَإذا جاهَرَهُ بِالْعِصْيانِ سَتَرَ عَلَى ذَنْبِهِ وَغَطَّاهُ، وَإذا تَوَكَّلَ عَلَيْهِ أَحْسَبَهُ وَكَفَاهُ.

إلهِي مَنِ الَّذِي نَزَلَ بِكَ مُلْتَمِساً قِراكَ فَما قَرَيْتَهُ وَمَنِ الَّذِي أَناخَ بِبابِكَ مُرْتَجِياً نَداكَ فَما أَوْلَيْتَهُ أَيَحْسُنُ أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بابِكَ بِالْخَيْبَةِ مَصْرُوفاً، وَلَسْتُ أَعْرِفُ سِواكَ مَوْلىً بِالاِحْسانِ مَوْصُوفاً كَيْفَ أَرْجُوغَيْرَكَ وَالْخَيْرُ كُلُّهُ بِيَدِكَ وَكَيْفَ أُوَمِّلُ سِوَاكَ وَالْخَلْقُ وَالاَمْرُ لَكَ أَأَقْطَعُ رَجآئِي مِنْكَ وَقَدْ أَوْلَيْتَنِي ما لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِكَ أَمْ تُفْقِرُنِي إلى مِثْلِي وَأَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ يا مَنْ سَعِدَ بِرَحْمَتِهِ الْقاصِدُونَ، وَلَمْ يَشْقَ بِنِقْمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ، كَيْفَ أَنْسَاكَ وَلَمْ تَزَلْ ذاكِرِي وَكَيْفَ أَلْهُوعَنْكَ وَأَنْتَ مُراقِبِي. 

إلهِي بِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقتُ يَدِي، وَلِنَيْلِ عَطاياكَ بَسَطْتُ أَمَلِي، فَأَخْلِصْنِي بِخالِصَةِ تَوْحِيدِكَ، وَاجْعَلْنِي مِنْ صَفْوَةِ عَبِيدِك، يامَنْ كُلُّ هارِب إلَيْهِ يَلْتَجِئُ، وَكُلُّ طالِب إيَّاهُ يَرْتَجِي، يا خَيْرَ مَرْجُوٍّ، وَيا أَكْرَمَ مَدْعُوٍّ، وَيا مَنْ لا يُرَدُّ سآئِلُهُ، وَلا يُخَيَّبُ آمِلُهُ، يا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِدَاعِيهِ، وَحِجابُهُ مَرْفُوعٌ لِراجِيهِ، أَسْأَلُكَ بِكَرَمِكَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ مِنْ عَطآئِكَ بِما تَقَرُّ بِهِ عَيْنِي، وَمِنْ رَجآئِكَ بِما تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسِي، وَمِنَ الْيَقِينِ بِما تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيَّ مُصِيباتِ الدُّنْيا، وَتَجْلُوبِهِ عَنْ بَصِيرَتِي غَشَواتِ الْعَمى بِرَحْمتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. 

به نام خداى بخشنده مهربان

اى كه هرگاه بنده‌‏ای از او درخواست كند دهدش، و هرگاه چيزى را كه نزد او است آرزو كند بدان آرزو رساندش، و چون بدو رو كند به مقام قرب و نزديكى خويشش ببرد، و چون به آشكارى گناهش كند پرده بر گناهش كشد و آن را بپوشاند، و چون بر او توكل كند كفايتش كند و بسش باشد، 

خدايا كيست كه بر درگاه تو بار اندازد و ميهمان‏‌نوازيت خواهد و تو پذيرایی‌اش نكنى، و كيست كه مركب نياز خود به دربارت خواباند و اميد بخششت داشته باشد و تو احسانش نكنى، آيا خوب است كه من نااميد از درگاهت باز گردم، با اينكه جز تو مولايى را كه به احسان نامور باشد نشناسم، چگونه به جز تو اميد داشته باشم با اينكه هر چه خير است به دست تو است، و چگونه‏ به جز تو آرزومند باشم با اينكه خلقت و فرمان از آن تو است، آيا به راستى اميدم را از تو قطع كنم با اينكه تو از فضل خويش به من عطا كردى چيزى را كه من درخواست نكرده بودم، يا مرا بمانند خودم نيازمند سازى با اينكه من به رشته تو چنگ زدم، اى كه به رحمتش سعادتمند گردند قاصدان او، و دچار بدبختى و عذاب و كيفرش نشوند آمرزش‌ خواهانش، چگونه‏ فراموشت كنم با اينكه تو هميشه به ياد منى، و چگونه از ياد تو بيرون روم با اينكه تو هميشه مراقب من هستى، 

خدايا! من به ذيل كرمت دست انداختم، و براى دريافت عطاهايت دامن آرزويم را گسترده‏‌ام، پس مرا به وسيله يگانگى‏ خالص خود خالص گردان و از زمره بندگان برگزيده‏‌ات قرارم ده، اى كه هر گريخته‏‌اى به او پناه برد، و هر جوينده‌‏اى به او اميد دارد، اى بهترين مايه اميد و اى بزرگوارترين خوانده شده، و اى‏ كسى كه خواهنده‏‌اش را دست خالى باز نگرداند و آرزومندش را نوميد نسازد، اى كه درگاه او به روى خوانندگانش باز، و پرده‏‌اش‏ براى ‏اميدوار به‏ او بالا زده است، از تو خواهم به بزرگواريت كه بر من بخشى از عطاى خويش به حدى كه ديده‏‌ام بدان روشن گردد، و از اميدت بدان مقدار كه خاطرم اطمينان يابد، و از يقين بدان اندازه كه پيش‌‏آمدهاى ناگوار دنيا بر من آسان گردد، و به وسيله آن پرده‌‏هاى سياه كوردلى از ديده دل دور شود، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان‏!

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید

از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید

برای دیدن سایر ویدئوها اینجا کلیک کنید