امام رضا علیه السلام و نماز اول وقت

شنبه 21 خرداد 1401 - 16:20:27
امام رضا علیه السلام و نماز اول وقت

حضرت امام رضا (ع) بر نماز اول وقت بسیار پای می فشردند و تأخیر آن را بدون عذر، روا نمی دانستند. ایشان می فرمودند: بدان که هر نمازی دو وقت دارد: اول وقت و آخر وقت....

تهران- الکوثردر نگاه پیامبر اکرم (ص) نماز اول وقت، محبوب ترین کار نزد خداوند است.[1] حضرت می فرمودند: «هرگاه نماز در وقتش خوانده شود، به طرف آسمان بالا رود، درحالتی که همچو نور می درخشد و درهای آسمان برای آن نماز باز شود تا اینکه به عرش برسد. سپس برای نمازگزار شفاعت می کند و می گوید خدا حافظ تو باشد، آن گونه که در توجه و حفظ من کوشیدی.»[2]

حضرت رضا (ع) بر نماز اول وقت بسیار پای می فشردند و تأخیر آن را بدون عذر، روا نمی دانستند. ایشان می فرمودند:

أن لکل صلاة وقتین أول و آخر فأول الوقت رضوان الله و آخره عفو الله؛[3]

(بدان که هر نمازی دو وقت دارد: اول وقت و آخر وقت. اول وقت، خشنودی پروردگار و آخر آن بخشش خداوند است.)

در سیره امام رضا (ع) نیز پافشاری بر نماز اول وقت آشکار بود. روزی در خراسان و به هنگام نماز، امام (ع) به ابراهیم بن موسی فرمودند: «اذان بگو.» او از امام رخصت خواست تا همراهان نیز فرا رسند. حضرت فرمودند: «خدا تو را بیامرزد. نماز اول وقت را بدون عذر به تأخیر نینداز و اول وقت نماز را به پا دار.» بی درنگ، ابراهیم برخاست و اذان گفت و نماز اول وقت خوانده شد.[4]

این رویه، فراگیر و در هر زمان و مکان جاری بود و گفت وگوهای پرشور علمی و محافل ارشاد و وعظ نیز آن را مستثنا نمی کرد. یکی از نشست های مناظره و بحث امام رضا (ع) با عمران صابی در جریان بود. او از دانشمندان بزرگی بود که درباره توحید با امام رضا (ع) گفت وگو می کرد. در این جلسه که مأمون نیز حضور داشت، امام (ع) سؤال های عمران را با حوصله و متانت و بیان استدلال های روشن پاسخ می دادند و او را به سوی توحید و یگانگی خدا رهنمون می کردند. هنگامی که بحث و مناظره به اوج خود رسید، وقت نماز شد و حضرت رضا (ع) نگاهی به مأمون کردند و فرمودند:

الصّلاة قد حضرت؛  (وقت نماز فرا رسید)

عمران صابی که به حقایقی دست یافته بود، از امام چنین درخواست کرد: «آقای من، گفت وگو و پاسخ های خویش را قطع نکن. دل من آماده پذیرش سخنان شماست.» حضرت رضا (ع) فرمودند: «نماز را می خوانیم و دوباره به گفت وگو ادامه می دهیم.» آنگاه امام و همراهان به اقامه نماز مشغول شدند و پس از نماز، حضرت به گفت وگو با عمران ادامه دادند.[5]


پی نوشت ها

[1] صدوق، خصال، ج 1، ص 78.

[2] ديلمى، ارشاد القلوب، ج 1، ص 190..

[3] فقه الرضا( ع)، ص 71.

[4] راوندى، الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 338؛ بحار الأنوار، ج 49، ص 49.

[5] صدوق، التوحيد، ص 435..


آخرین اخبار جهان و منطقه را در الکوثر فارسی پیگیری کنید
جدیدترین خبرها  را در کانال تلگرامی الکوثرفارسی بخوانید: (کلیک کنید)
اینستاگرام
instagram.com/alkawthar.tv
از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید
آموزش سوره های قرآن ویژه کودکان
صفحه ادعیه و زیارات  الکوثر فارسی


شنبه 21 خرداد 1401 - 15:45:49