به گزارش پایگاه شبکه الکوثر ، شيخ محمد عبده، گوی سبقت را از ديگر شاگردان ربود و مورد توجه خاص سيدجمال الدين واقع گرديد. بعدها به علت شركت در جريانات سياسي به سوريه تبعيد شد و از آن جا به پاريس رفته و با سيدجمال الدين ملاقات نمود. از آن پس راهي مصر گرديد و مفتي آن ديار شد.

شيخ محمد عبده به همراه سيدجمال الدين اسدآبادی، عالم اسلام را محتاج پاره ‏اي اصلاحات مي‏دانست و در قطع دست استكبار انگلستان مي‏كوشيد. 

عبده مانند سيد جمال در پي آن بود كه ثابت كند اسلام توانايى دارد كه به صورت يك مكتب و يك ايدئولوژي، راهنما و تكيه ‏گاه انديشه‏ ي جامعه‏ ي اسلامي قرار گيرد و آن‏ها را به عزت دنيايى و سعادت اخروي برساند.

از اينرو، سعي داشت، فلسفه ‏هاي احكام دنيايى و اجتماعي اسلام از قبيل نماز، روزه، حج، زكات و انفاق تبيين و استحكام اصول اخلاقي اسلام را روشن نمايد.

عبده با سيد جمال در دو جهت اختلاف نظر داشت: يكي اين كه سيد جمال، انقلابي فكر مي‏كرد و عَبدُه، طرفدار اصلاح تدريجي بود. ديگر اين كه سيد، مبارزه با استبداد و استعمار را در رأس برنامه ‏هاي خود قرار داده بود و معتقد بود اول بايد ريشه‏ ي اين اُمُ‏ الفساد را كَند و دور انداخت ولي عبده، آموزش و تربيت ديني جامعه را مقدم بر آموزش و پرورش سياسي مي‏دانست.

از اين انديشمند و مبارز مسلمان مصري آثاري به جاي مانده است كه اصلاحُ المَحاكمِ الشَّرعية و تفسير القرآن، از آن جمله اند.

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید