دعای مناجات الذاکرین، مناجاتی برای یادکنندگان خدا

دو شنبه 29 دی 1399 - 18:34:10
دعای مناجات الذاکرین، مناجاتی برای یادکنندگان خدا

مُناجاتُ الذّاکِرین یا مناجات یادکنندگان خدا، از مناجات‌های پانزده گانه نقل شده از امام سجاد (ع) است. در این مناجات بر این مطلب تاکید شده که ما نمی‌توانیم حق ذکر و یاد خداوند را به جای آوریم.

تهران- الکوثر، مناجات الذاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.

آموزه‌ها و مضامین دعا

انسان در به جای آوردن حق ذکر و یاد خداوند ناتوان است.

اگر خداوند فرمان نمی‌داد که او را یاد کنیم، ما او را منزه از یاد خود می‌دانستیم.

ذکر خدا، منتی است از سوی او بر انسان و نعمتی بزرگ.

درخواست توفیق ذکر و یاد خداوند.

هیچ عقلی از معرفت خدا بی‌بهره نیست و خداوند عقل‌ها را چنان آفریده است که بتوانند او را بشناسند.

دل‌ها فقط با یاد خدا آرامش می‌یابد.

هدف نهایی زندگی انسان، لقاءالله و رسیدن به مرحله‌ای است که هیچ حائلی بین انسان و خدا نباشد.

رسیدن به لقاء الله، هدف از خلقت است.

هر لذت غیر الهی و هر لذتی که غیر ذکر خدا حاصل شده است، نادرست و نیازمند به استغفار است

متن مناجات الذاکرین

اِلهى‏ لَوْ لاَ الْواجِبُ مِنْ قَبُولِ اَمْرِكَ، لَنَزَّهْتُكَ مِنْ ذِكْرى‏ اِيَّاكَ،

عَلى‏ اَنَّ ذِكْرى‏ لَكَ بِقَدْرى‏ لا بِقَدْرِكَ،

وَ ما عَسى‏ اَنْ يَبْلُغَ مِقْدارى‏ حَتّى‏ اُجْعَلَ مَحَلّاً لِتَقْديسِكَ،

وَ مِنْ اَعْظَمِ النِّعَمِ عَلَيْنا جَرَيانُ ذِكْرِكَ عَلى‏ اَ لْسِنَتِنا،

وَ اِذْنُكَ لَنا بِدُعآئِكَ وَ تَنْزيهِكَ وَ تَسْبيحِكَ

اِلهى‏ فَاَلْهِمْنا ذِكْرَكَ فِى الْخَلاءِ وَ الْمَلاءِ، وَ اللَّيْلِ‏ وَ النَّهارِ،

وَ الْإِعْلانِ وَ الْإِسْرارِ، وَ فِى‏ السَّرَّآءِ وَ الضَّرَّآءِ،

وَ آنِسْنا بِالذِّكْرِ الْخَفِىِّ وَ اسْتَعْمِلْنا بِالْعَمَلِ الزَّكِىِّ،

وَ السَّعْىِ الْمَرْضِىِّ، وَ جازِنا بِالْميزانِ الْوَفِىِّ

اِلهى‏ بِكَ هامَتِ‏ الْقُلُوبُ الْوالِهَةُ،

وَ عَلى‏ مَعْرِفَتِكَ جُمِعَتِ الْعُقُولُ الْمُتَبايِنَةُ،

فَلا تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ اِلاَّ بِذِكْركَ،

وَ لا تَسْكُنُ النُّفُوسُ اِلاَّ عِنْدَ رُؤْياكَ،

اَنْتَ‏ الْمُسَبَّحُ فى‏ كُلِّ مَكانٍ وَ الْمَعْبُودُ فى‏ كُلِّ زَمانٍ،

وَ الْمَوْجُودُ فى‏ كُلِ‏ اَوانٍ، وَ الْمَدْعُوُّ بِكُلِّ لِسانٍ،

وَ الْمُعَظَّمُ فى‏ كُلِّ جَنانٍ،

وَ اَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِ‏ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ،

وَ مِنْ كُلِّ راحَةٍ بِغَيْرِ اُنْسِكَ،

وَ مِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ،

وَ مِنْ كُلِّ شُغْلٍ بِغَيْرِ طاعَتِكَ،

اِلهى‏ اَنْتَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ:

يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً،

وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ اَصيلاً،

وَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ: فَاذْكُرُونى‏ اَذْكُرْكُمْ،

فَاَمَرْتَنا بِذِكْرِكَ، وَ وَعَدْتَنا عَلَيْهِ اَنْ‏ تَذْكُرَنا

تَشْريفاً لَنا وَ تَفْخيماً وَ اِعْظاماً،

وَ ها نَحْنُ ذاكِرُوكَ كَما اَمَرْتَنا،

فَاَنْجِزْ لَنا ما وَعَدْتَنا،

يا ذاكِرَ الذَّاكِرينَ، وَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ‏.

ترجمه مناجات الذاکرین

خدايا! اگر پذيرفتن فرمانت واجب نبود تو را پاک‌تر از آن مى‌‏دانستم كه نام تو را به زبان آرم،

گذشته‏ از اينكه ذكرى كه من از تو كنم به اندازه فهم من است نه به مقدار مقام تو

و تازه مگر چه اندازه اميد است‏ قدرم بالا رود كه محل تقديس (و به پاكى ستودن) تو قرار گيرم

و از بزرگترين نعمت‌هاى تو بر ما همان جريان داشتن ذكر تو بر زبان ماست

و همان اجازه‌‏اى است كه براى دعا كردن و به پاكى ستودنت به ما دادى.

خدايا! پس ذكر خويش را به ما الهام كن در خلوت و جلوت و شب و روز

و آشكار و نهان و در خوشى و ناخوشى

و ما را به ذكر خفى و پنهانت مأنوس كن و به كار پاكيزه

و كوشش خداپسند وادار و پاداش ما را به سنگ تمام بده!

خدايا! دل‌هاى شيدا همه سرگشته‏ و تشنه تو هستند

و خِرَدهاى متفرق و جدا همه در مورد شناسايى و معرفت تو متفق گشته‌‏اند

و از اين رو دل‌ها جز به ياد تو آرام نگيرند

و جان‌ها جز به مشاهده جمالت تسكين نيابند.

تويى كه در هر جا تسبيحت گويند و در هر زمانى پرستش كنند

و در هر آن موجود بوده‌‏اى و به هر زبان تو را خوانند

و در هر دلى تو را به بزرگى ياد كنند

و از تو آمرزش خواهم از هر لذتى جز لذت تو

و از هر آسايشى جز انس با تو

و از هر شادمانى به جز قرب تو

و از هر سرگرمى به جز فرمانبرداری‌ات

خدايا تو فرمودى و گفته‌‏ات حق است:

«اى‏ كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد! خدا را ياد كنيد ياد كردن بسيار

و تسبيح او گوئيد در بامداد و پسين.»

و نيز فرمودى و گفته‌‏ات حق است: «مرا ياد كنيد تا من هم شما را ياد كنم.»

پس‏ تو ما را به‏ ياد كردنت دستور فرمودى و به ‏ما وعده‏ دادى‏

كه براى شرافت و عزت و عظمت‌بخشى به ما تو هم ما را ياد كنى

و ما هم‌اكنون مطابق فرمانت تو را ياد كنيم

پس تو هم به وعده خويش وفا كن

اى كه از يادكنندگانت ياد كنى و اى مهربان‌ترين مهربانان‏.


درهمین ارتباط :

دعای مناجات المعتصمین؛ نگاهی به اهمیت تمسک به خداوند
مُناجاتُ الْمُتَوَسّلین ؛ وسیله توسل و تقرب به خداوند

 


از صفحات دین و زندگی و ندای نور الکوثر فارسی دیدن کنید

آموزش سوره های قرآن ویژه کودکان

برای آشنایی با دیگر مطالب مذهبی در زمینه های مختلف می توانید به قسمت دین و زندگی و معارف سایت الکوثر فارسی مراجعه نمایید.


دو شنبه 29 دی 1399 - 10:12:44

پربازدیدها