دیگو مارادونا بدون شک یکی از اسطوره‌های فوتبال و از بزرگترین بازیکنان تاریخ این ورزش است. دیگو حتی بعد از بازنشستگی و آویختن کفش‌هایش به جنجال‌آفرینی ادامه داده و بار‌ها به خاطرات اظهارات عجیب و جنجالی به سرخط خبر‌ها بازگشته است.

در ادامه بعضی از مهمترین جنجال‌آفرینی‌های دیگو در دوران بازنشستگی‌اش را مرور می‌کنیم.

اعتیاد به مواد مخدر

ماجرای اعتیاد مارادونا به مواد مخدر یکی از جنجالی‌ترین جنبه‌های زندگی او است. مارادونا که در روز‌های فوتبالی‌اش بار‌ها به دلیل شایعات مربوط به مواد مخدر با مشکل مواجه شده و حتی به دلیل مثبت اعلام شدن تست مصرف کوکائین، تعلیق شده بود چند ماه پیش در یک مصاحبه در این باره حرف‌هایی جنجالی زد و گفت: من هیچی نداشتم. من درست مثل یک زامبی بودم.
دیگو در سال ۱۹۹۶ هم در یک مصاحبه درباره دوران اعتیادش به مواد مخدر گفت: من در بخشی از دوران فوتبالی‌ام مواد مصرف می‌کردم. کسانی که می‌گویند کوکائین شما را تحریک می‌کند و انگیزه می‌دهد از این ماده هیچ چیز نمی‌دانند. اگر به خاطر فوتبال بازی کردن کوکائین مصرف کنید، نمی‌توانید بازی کنید. این ماده نه به درد بازی در زمین فوتبال می‌خورد نه به درد زندگی. یک چیز بی‌مصرف بی‌فایده است.

مارادونا در سال ۲۰۰۶ هم درباره تجربه‌اش از مصرف مواد مخدر گفت: من در سال ۱۹۸۲ زمانی که در اروپا بودم برای اولین بار امتحانش کردم. من ۲۲ سالم بود و مواد را برای این امتحان کردم که آن روز‌ها در فوتبال همه جا پیدا می‌شد. به دستشویی می‌رفتم و چراغ را خاموش می‌کردم و با ترس و لرز مواد مصرف می‌کردم. من معتاد بودم. از چشم مردم من معتاد هستم و همیشه معتاد خواهم ماند. چون معتادان هرگز بخشیده نمی‌شوند.

نشانه گرفتن خبرنگاران با تفنگ

دیگو همیشه با روزنامه‌نگاران رابطه‌ای جنجالی داشته. در سال ۱۹۹۴ کمی قبل از مثبت اعلام شدن تست مواد مخدر او در جام جهانی آمریکا، او در مقابل در ورودی خانه‌اش با تفنگ بادی به سمت خبرنگاران نشانه‌گیری کرد. دیگو در سال ۲۰۱۳ هم با سنگ به سمت خبرنگاران حمله ور شد. یک عکاس در آن زمان درباره ماجرای حمله مارادونا گفت: ما داشتیم عکس می‌گرفتیم که او به ما توهین کرد. وقتی ادامه دادیم سنگ برداشت و به سمت ما پرتاب کرد. بعد هم آمد و یکی از همکاران ما را با لگد زد.

دعوا در زمین و درگیری با هم‌تیمی‌ها

یکی دیگر از محرومیت‌های مارادونا به دلیل دعوایش در زمین به عنوان بازیکن بارسلونا بود. در فینال کوپا دل ری در سال ۱۹۸۴ مارادونا بامیگل آنخل سولا بازیکن اتلیک درگیر شد و این درگیری به دعوای بازیکنان دو تیم در زمین انجامید. مارادونا به مدت سه ماه محروم شد، ولی پیش از پایان محرومیتش راهی باشگاه ناپولی شد.

مارادونا یک بار هم با نامزدش درگیری فیزیکی پیدا کرد و پلیس در این باره از او بازجویی کرد، ولی دیگو مدعی شد که با نامزدش تنها جر و بحثی تند داشته است.

صحبت‌های جنجالی مارادونا علیه ستاره‌های مشهور



لیونل مسی
اینکه کسی که قبل از هر بازی بیست بار دستشویی می‌رود را کاپیتان تیم کنند، منطقی نیست.
هیچ کس ارزش مسی را رد نمی‌کند، ولی او مسلما بهترین نیست.

کریستیانو رونالدو
کریستیانو رونالدو گل می‌زند و به شما شامپو می‌فروشد.

سیاستمداران
جرج بوش قاتل است. من ترجیح می‌دم با فیدل کاسترو رفیق باشم.
دونالد ترامپ عروسک خیمه‌شب بازی است.

پله
به پله بگویید به موزه برگردد.
نیمار بهتر از مسی است؟ پله قرصش را اشتباهی خورده.

سن و سال روی تصمیم‌های آدم تاثیر می‌گذارد. پله بیست سال است هیچ کاری نکرده. او را حتی در سوپرمارکت هم نمی‌بینید. او فقط در مراسم رسمی پشت رئیس فیفا دیده می‌شود و مثل عروسک می‌ماند.

فیفا و مقامات فوتبالی
من اسم وبسایت ژائو هاوه لانژ را گذاشته‌ام دزد دات کام.
باید یک نارنجک داخل فدراسیون فوتبال آرژانتین انداخت و همه چیز را از نو ساخت.
خیلی دوست دارم اینجا کار‌های زیادی بکنم، ولی دور و بر تیم ملی پر از خائن است و من دیگر برنمی‌گردم. ما در آرژانتین به یک فدراسیون جدید نیاز داریم که تاپیا باید رئیسش باشد.
هاوه لانژ واترپولو بازی می‌کرده و نمی‌تواند درباره فوتبال صحبت کند.
در فوتبال مافیا هست. اگر به آن‌ها باج ندهید تمرین در کار نیست.

بازیکنان و مربیان آرژانتینی
من منوتی را نمی‌بخشم.
دانیل پاسارلا باید این را بفهمد که تاریخ فوتبال آرژانتین با موی بلند نوشته شده.
کارلوس بیلاردو کوتوله است.
من نمی‌خواهم فیلسوف بشوم. این به درد خورخه والدانو می‌خورد. او هنوز دروغ‌های زیادی برای گفتن دارد.
به دیگو سیمئونه به عنوان مربی تبریک می‌گویم، ولی او با من بد کرد و دوستی ما از بین رفت.

دنی آلوس
دنی آلوس آشغال است. او ۲۸ سانتر کرده که چهار تا از آن‌ها خوب بوده. او از این حرف‌ها می‌زند، چون واقعا فوتبالیست نیست. اگر بخواهید درباره او صحبت کنید من می‌روم.

دیوید بکام
بکام با اینکه همیشه مشغول اسپایس گرل بوده، ولی گاهی وقت برای فوتبال بازی کردن هم پیدا کرده. ولی او به تیم ملی کشورش بدهکار است.

سرخیو راموس
نگذارید راموس بیشتر عصبانی بشود. دیگو گودین بهترین است.

رئال مادرید
رئال مادرید قبل از ژوزه مورینیو کثافت‌خانه بود.

پیتر شیلتون
بگذار یک راز به تو بگویم شیلتون؛ آن گل با دست من بود.

مطبوعات
مطبوعات آرژانتین با من مثل آشغال برخورد کردند.
منبع: جوان
 

برای اطلاع از آخرین خبرهای ایران و جهان اینجا کلیک کنید