به گزارش پایگاه شبکه الکوثر،  روزنامه رای الیوم روز چهارشنبه در گزارشی نوشت: "عباس کامل"، رئیس دستگاه اطلاعات مصر با سفر به دمشق و در دیدار با "علی مملوک" رئیس دفتر امنیت ملی سوریه و برخی دیگر از مقامات این کشور، درباره تنش آفرینی ترکیه در شمال سوریه و مسئله انتقال شماری از نیرو‌های گروه‌های مسلح از ادلب به لیبی توسط ترکیه گفتگو کردند که برای طرف مصری اهمیت داشت.
بر اساس این گزارش، قاهره تلاش می‌کند به منظور مقابله با ترکیه در جهان عرب با شماری از دستگاه‌های اطلاعاتی کشور‌های عربی، هماهنگی امنیتی را افزایش دهد.
در همین زمینه گزارش‌های رسیده از شمال سوریه حاکیست آنکارا نیرو‌های سوری و خارجی را از شمال سوریه به لیبی فرستاده است.

به گفته منابع آگاه، این نیرو‌ها که شماری از عناصر لشکر المعتصم تحت فرماندهی ترکیه را شامل می‌شود، قرار است امروز حرکت کنند.
نیرو‌های جدید دوره آموزشی را در پادگانی در خاک سوریه گذرانده اند. شمار نیرو‌هایی که از شمال سوریه به لیبی وارد شده اند به ۵۰۰۰ نفر می‌رسد که صد‌ها تن از آنان در جنگ‌هایی کشته شدند که در اطراف طرابلس جریان دارد. شماری از آنان نیز از راه دریا به ایتالیا فرار کردند.

شکل گیری محور سه جانبه مصر، ‏ سوریه و الجزایر

رای الیوم نوشت: در آستانه شکل گیری محور منطقه‌ای سه جانبه هستیم که هسته اولیه آن مصر، سوریه و الجزایر خواهند بود و مهمترین هدف آن احیای «عربیت» در اتحادیه عرب و پایان بخشیدن به سلطه کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس است.
روزنامه رای الیوم که از لندن به روز می‌شود در سرمقاله خود نوشت: به نظر می‌رسد دولت مصر در حال خروج از انزوای سیاسی و امنیتی است که طی سال‌های گذشته در آن به سر می‌برد. این انزوا به سبب تشدید بحران سد النهضه و خنجر مسمومی است که «متحد» آمریکایی با توطئه اسرائیل به پشت آن فرو کرد.

این روزنامه فرامنطقه ای نوشت،"عباس کامل"، رئیس دستگاه اطلاعات مصر در دیدار با "علی المملوک"، رئیس شورای امنیت ملی سوریه، درباره تنش آفرینی ترکیه در شمال سوریه و اعزام بیش از پنج هزار جنگجو از میان گروه‌های مسلح تندرو برای جنگ در کنار دولت وفاق لیبی ضد نیرو‌های ژنرال حفتر گفتگو کرد. ژنرال حفتر از حمایت امارات، مصر و روسیه برخوردار است و پایتخت لیبی را محاصره کرده است.
قطعا نزدیک شدن سوریه و مصر و همچنین سوریه و لیبی به یکدیگر اردوغان را نگران می‌کند، زیرا احتمالا به بروز تغییر اساسی در نقشه ائتلاف‌های سیاسی و نظامی در سراسر خاورمیانه (غرب آسیا) منجر خواهد شد و شاید مهمترین نتیجه این روابط نزدیک محدود کردن ترکیه و افزایش انزوای منطقه‌ای آن به ویژه در خاورمیانه باشد.
سرگرم شدن مصر به اوضاع داخلی، سرگرم بودن دولت و ملت سوریه به مقابله با توطئه تجزیه این کشور به رهبری آمریکا، دور شدن عراق از نقش عربی خود به سبب وجود تروریسم و بحران‌های داخلی و فلج شدن الجزایر به مدت بیش از ۲۵ سال، ناتوانی جسمی و روحی بوتفلیقه همه این‌ها سبب شد منطقه عربی به وضع فروپاشی و انحطاط کنونی برسد.
الجزایر که اوضاع آن رو به بهبودی است و درحال بازیابی نقش خود است نمی‌پذیرد که نشست سران عرب بدون حضور سوریه و به گونه‌ای که در آن پادشاهان، روسای جمهور و شاهزادگان چرت بزنند و فقط چند ساعت طول بکشد، برگزار شود.

اوضاع تغییر کرده ست و سال‌های بی اثر بودن فعالیت عربی مشترک در الجزایر پایان خواهد یافت یا اینکه ما اینگونه امید و انتظار داریم. ما چاره‌ای نداریم جز اینکه منتظر بمانیم.