در این آیات شریفه آمده است: آیا داستان مهمانان گرامى ابراهیم به تو رسیده است؟ آنگاه كه بر او وارد شدند و سلام گفتند. (ابراهیم در پاسخ) گفت: سلام، شما را نمىشناسم. پس پنهانى به سراغ خانواده خود رفت و گوساله فربه و بریان شدهاى را آورد. پس غذا را نزدیك مهمانان گذارد. ولى با تعجب دید دست به سوى غذا نمىبرند، گفت: چرا نمىخورید؟!
از این آیات و آیات پس از آن می‌توان نکات زیر را در باب آداب مهمانی استخراج کرد:
-مهمان، محترم است. مهمان، وقتى وارد شد، سلام كند. جواب سلام او لازم است.
- صاحب خانه دور از چشم مهمان به سراغ تهیه غذا برود. غذا را در خانه و به كمك خانواده تهیه كنیم. «الى أهله» پذیرایى سریع باشد. «فجاء» (حرف «فاء» نشانه سرعت و زمانى كوتاه است) بهترین غذاها فراهم شود.
- مهمان را نزد سفره نبریم، بلكه سفره را نزد مهمان بیاندازیم. «فقرّبه الیهم»
-از مهمان نپرسیم كه غذا خوردهاى یا نه. «فراغ الى أهله فجاء» (حضرت ابراهیم بدون پرسش به سراغ خانواده و تهیه غذا رفت)
- شخصاً از مهمان پذیرایى كنیم. «فجاء» (خود حضرت غذا آورد) غذا در دسترس مهمان باشد. «فقرّبه الیهم»
-مهمان غذا را بپذیرد و میل كند، كه صاحب خانه دغدغه نداشته باشد. «الا تأكلون» اول پذیرایى، بعد گفتگو. «فجاء بعجل سمین...» بعد پرسیدن.
جمعه 25 اسفند 1396 - 12:35:45