تهران- الکوثر:  وقتی خوب به زندگی خودم و اطرافیانم نگاه می کنم ، می بینم مهمترین چیزی که در هر نداری و کمبودی ، آدم به آن احتیاج دارد ، همدم و رفیق هست. کسی که علم و ثروت و قدرت و ... دارد اما همدم ندارد ، حس تنهایی بیچاره اش می کند ، اما کسی که در کنار همه نداشتن ها ، همدم خوبی داشته باشد ، می تواند حس خوشبختی کند.
به نظرم مسئله کمی فراتر از این هم هست . یعنی پدر و مادر و خانواده و دوست و معلم و ... بقیه کسانی که با آنها ارتباط نزدیک داریم ، در صورتی خوبِ خوب هستند که رفیق های خوب و همدم های لحظات تنهایی آدم باشند.
فکر نمی کنم هیچ احساسی به اندازه تنهایی ، بتواند انسان را به زانو در آورد و احساس بدبختی به او تزریق کند.
البته متاسفانه کمتر کسی در این دنیای بی معرفتی ها پیدا می شود که رفیق و همدم واقعی خودش را پیدا کرده باشد . رفیقی که هیچ لحظه ای از زندگی او را تنها نگذارد!

اما پس چطور می شود که در ما انسان ها احساس نیاز به رفیق و همدم واقعی وجود داشته باشد اما ما به ازای آن در عالم حقیقت وجود نداشته باشد!؟
با این سوال به سراغ قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام رفتم تا راهی برای رهایی از احساس تنهایی پیدا کنم .
جالب است که در قرآن کریم در سوره مبارکه نساء آیه شریفه 69 ، دقیقا با کلمه «رفیق» ، به مفهوم رفاقت اشاره شده است و برخی ترجم ها، این کلمه را به «همدم» ترجمه کرده اند.
?من یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُوْلَئكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهْم مِّنَ النَّبِیِّنَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشهُّدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُوْلَئكَ رَفِیقًا?
«هر کس از خدا و پیامبر اطاعت کند ، پس آنان [در قیامت] با کسانی همدم خواهند بود که خداوند بر آنان نعمت داده است ، مانند پیامبران ، صدیقان ، شهیدان و صالحان ، و اینان چه همدم های خوبی هستند .»
این آیه نشان می دهد که داشتن همدم و رفیق یک ویژگی فوق العاده است که به عنوان پاداش در بهشت به بندگان حقیقی داده خواهد شد . این آیه ، وجود رفیق خوب با ویژگی های منحصر به فرد ، در آخرت را می رساند ، اما همدم و تشنگی ما نسبت به رفاقت ، در دنیا چه می شود ؟

حدیثی از پیامبر اکرم صلوات الله علیه و امام صادق علیه السلام (وارد شده که در تفسیر این آیه شریفه فرمودند : «مِنَ النَّبِیِّینَ» یعنی محمّد صلوات الله علیه ، «من الصِّدِّیقِینَ» یعنی علی بن أبی طالب علیه السلام ، «من الشُّهَداءِ» یعنی حضرت حمزة،«من الصَّالِحِینَ» یعنی حسن و حسین علیهما السلام و «حَسُنَ أُولئِكَ رَفِیقاً» یعنی القائم من آل محمد علیه السلام . (شواهد التنزیل ج 1 ص 154 و ص 198 ؛ تفسیر فرات كوفی ص 112 ؛ غایه المرام ص 728 ؛ البرهان ، ج2 ، ص 125 ؛ تفسیر قمی ، ج 1 ، ص 142)
هر چند احادیث دیگر، بهترین رفیق را همه ائمه اثنی عشر علیهم السلام دانسته اند ، اما مسلم است که برای دوران ما، آن بهترین رفیق ، همان امام عصر و حجت خدا بر روی زمین است .
امام عصر علیه السلام چه ویژگی هایی دارد که او را بهترین رفیق کرده است؟
از روایات این حاصل می شود که ائمه علیهم السلام همدم و رفیق واقعی ، پدری مهربان و برادری همزاد و مادری دلسوز و همچنین پناه بندگان هستند .
«الْإِمَامُ الْأَنِیسُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ وَ الْأَخُ الشَّقِیقُ وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِیرِ وَ مَفْزَعُ الْعِبَاد» (کافی ، ج1 ، ص 200 ؛ تحف العقول ، ص 439)
این روایت ، یاد آور شعر فارسی است که «آنچه همه خوبان دارند تو یکجا داری .»
در واقع امام زمان(علیه السلام) طبیبی است که بی هیچ واسطه ، بدون وقت و هماهنگی قبلی ، هر کجا و هر وقت او را صدا بزنیم ، کریمانه نگاه مهربانش را به ما معطوف می دارد . ایشان از پدر مهربان تر ، از مادر دلسوزتر ، از برادر نزدیک تر و از هر دوست و آشنایی صمیمی تر است . با تمام ضعف ها و قوت هایمان باز هم دوستمان دارد . وقتی دشمنان او به یمن وجود او روزی می خورند و ادامه حیات می دهند ، هیهات که محبان و شیعیان خود را واگذارد. (آشتی با امام عصر علیه السلام ، دکتر علی هراتیان ، ص 98)
اما سوال و مشکل اساسی اینجاست که چگونه با امام غایب از نظر می توان ارتباط برقرار کرد تا او بهترین رفیق شود؟!

برای پاسخ به دو مطلب اشاره می کنیم:

1- شأن امام شأن پدری است و ما خود را از فرزندان او می دانیم ، پس طبیعی است که همان گونه که با پدر جسمانی خویش با ادب و احترام به گفتگو می نشینیم می توانیم با امام نیز _ که پدر معنوی ماست دائما سخن بگوییم و نجوا کنیم و چه بسا حرف هایی را که با نزدیک ترین کسان خویش قابل طرح ندانیم به راحتی با آن راز دار مهربان در میان نهیم . هر کس می تواند این گفتگو و نجوا را با زبان و بیان خویش انجام دهد و در هر مشکلی به ولیّ خدا متوسل شود و با زنده نگه داشتن یاد و احساس حضور دائم او در قلب و جانش ، به وظیفه ارتباط و تمسک با امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) جامه عمل بپوشاند. (آشتی با امام عصر علیه السلام ، دکتر علی هراتیان ، ص 98)
2 - برای برقراری ارتباط با امام که ارتباطی معنوی است باید با ایشان هم سنخ شویم؛ سنخیت شرط انضمام دو چیز با یکدیگر است . برای ایجاد سنخیت باید در دو بُعد معرفت و عمل خود را به ایشان شبیه کنیم ؛ یعنی نفس خود را از رذایل اخلاقی عاری کرده و در آن صفات پسندیده جاری کنیم . به آنچه که سیره و شیوه اهل بیت علیهم السلام است عمل کنیم و از غیر آن دوری جوییم .
رسیدن به رفاقت با بهترین انسان عالَم و به دست آوردن بهترین همدم، ارزش این را دارد که سختی های راه را بر خود هموار کنیم و بشویم آنچه محبوب می خواهد. إن شاءالله

✳️رفاقت با ولیعصر(علیه السلام)✳️
عارف بزرگ، آیت الله سید عبدالکریم کشمیری(قدس سره) می فرماید: انسان با حضرت ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خلوت کند و هر روز ساعتى با خواندن زيارت آل ياسين كه در مفاتيح الجنان آمده است به اضافه 110 مرتبه «المستغاث بك يابن الحسن» در صورتی که با شرایط لازم باشد برای تشرف خوب است.

بعد زياد بگويد: يا صاحب الزمان اغثنى، يا صاحب الزمان ادركنى، المستعان بك يابن الحسن، المستغاث بك يابن الحسن
خرده خرده رفاقت پيدا مى‏شود و رفاقت با حضرت زیاد میشود.(به شرط مداومت)

سلامتی و فرج مولا صاحب الزمان صلوات

از صفحه ندای نور الکوثر فارسی هم دیدن کنید

آموزش سوره های دیگر قرآن ویژه کودکان

برای عضویت در کانال تلگرامی الکوثرفارسی اینجا کلیک کنید