تهران- الکوثر:  پیامبر گرامی خدا فرمودند: خدا برای برادرم علی بن ابی طالب(ع) فضایلی قرار داده که اگر کسی این فضایل را بگوید یا بشنود یا بنویسد، خدا گناهان او را پاک می کند و می آمرزد. چند چییز در روایات پاک کننده گناهان است مثل صلوات و بعضی از نمازها، یکی هم ذکر فضایل مولا امیرالمؤمنین علی(ع) است.

امامان ما یا پیغمبر عظیم الشأن(ص)، ویژگی هایی دارند که ما به عنوان خصیصه بیان می کنیم که مخصوص خودشان است. مولی امیرالمؤمنین(ع) ویژگی خاص خود را دارند که یکی از آنها این است. تنها شخصیتی که در عالم مولود کعبه بوده و در خانه کعبه متولد شده است، مولی امیرالمؤمنین بوده است. هیچ پیغمبر و امام و معصومی این شرافت را نداشته که در خانه کعبه متولد شود. این مخصوص حضرت امیر(ع) است.

پیغمبرعظیم الشأن(ص) وقتی متولد شدند، برادر و خواهری نداشتند و تک فرزند بودند. عموها، فامیل ها، بنی هاشم از آمدن پیغمبر خیلی خوشحال شدند. قنداقه ی پیغمبر دست به دست می گشت، مادر امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه بنت اسد(س) قنداقه ی پیغمبر را به دست گرفتند. چشمشان به جمال این نوزاد افتاد، جان و روح پیغمبر اینقدر جذاب بوده گفت:

در دل هر امتی کز حق مزست                    روی و آواز پیامبر معجزه است

خیلی ها با دیدن پیامبر زیر و رو می شدند. یعنی جذبه و نیرو خیلی فوق العاده بود. حضرت فاطمه(س) از خود بی خود شدند. عرض کردند: ای خدا، کاش این بچه برای من بود. کاش من چنین بچه ای داشتم. خیلی ها در خانه نشستند، می گویند: کاش امروز آش می خوردیم. زنگ خانه را می زنند و آش می آورند. می گوید: کاش یک چیز حسابی می خواستم. مثل مادر امیرالمؤمنین(ع) آرزو کرد کاش این فرزند برای من بود. حالا عظمت مقام پدر امیرالمؤمنین (ع)، ابوطالب را ببینید که 26 ماه رجب هم وفات این بزرگوار است. حضرت ابوطالب از اوصیای حضرت عیسی و انبیای سابق بوده است که دست به دست وراثت را تحویل پیغمبر داده است. حضرت ابوطالب(ع) به همسرشان فرمودند: «اصْبِرِی سَبْتاً أُبَشِّرْک بِمِثْلِه» (کافی/ج1/ص452) نگران نباش! سی سال دیگر خدا مثل همین نوزاد را به تو مرحمت خواهد کرد. می دانید فاصله سنی بین پیغمبر خدا و مولا علی(ع) سی سال است. یعنی علی (ع) زمانی که پیغمبر به پیامبری مبعوث شدند، ده سال بودند. اول کسی هم بودند که ایمان آوردند. «سبت» به معنی شنبه هم هست. ولی یک معنی هم سی سالی است که معنی شده است. گفت: سی سال دیگر صبر کن مثل همین خدا به تو مرحمت خواهد کرد. چه خدای خوبی داریم که قدرش را نمی دانیم. اولاً خدا همین نوزاد را در خانه ی زنمو برگرداند. پدر و مادر از دنیا رفته بودند. در خانه ی عبدالمطلب جدشان بودند. بعد خانه ی عمویشان نزد حضرت فاطمه بنت اسد آمدند. فاطمه بنت اسد به همین هم رسید. یعنی پیغمبر ما در سن جوانی و نوجوانی در خانه همین زنمو بزرگ شد. وقتی از دنیا رفتند حضرت علی خیلی گریه کردند. پیغمبر هم گریه کردند و فرمودند: مادر من هم بود و در حق من هم مادری کرده بود. قبل از بچه هایش به من می رسید. بعد از سی سال هم که جان و روح پیغمبر، برادر پیغمبر، همانند پیغمبر خدا به این خانم مرحمت کرد. داستان ولادت هم بسیار فوق العاده است. خوشبختانه بسیاری از منابع اهل سنت هم این را نقل کردند. یعنی عزیزان بیننده فکر نکنند ولادت حضرت فقط ادعای روایات ما و شیعه است. اینکه حضرت مولود کعبه است، بسیاری از روایات اهل سنت را آنها هم نقل کردند. محل شکاف خانه کعبه را که هنوز هم هست، هرچه هم می پوشانند، باز یک شکافی ایجاد می شود.

حضرت فاطمه بنت اسد وقتی که حامله بودند، طواف خانه کعبه آمدند. درد زایمان ایشان را گرفت. موحد به دین حضرت ابراهیم خلیل و حضرت عیسی بودند. به خدا استغاثه کردند که خدایا! مرا کمک کن. زایمان برای مادران بسیار سنگین است. کسی که فرزندی را به دنیا می آورد، گناهان او پاک می شود. وقتی این دعا کرد و استغاثه کرد، طبق روایات و تاریخ پشت کعبه بود. همان جا به قدرت الهی دیوار کعبه شکاف برداشت. چون آدم هرکجا وارد می شود باید از در وارد شود. به این اندازه هم به این مادر زحمت ندادند که از در کعبه وارد شود. دیوار کعبه شکاف برداشت، و همه دیدند. حضرت وارد شدند و دیوار بسته شد. خدا فرشته هایی را فرستاد که در خانه کعبه از او پذیرایی کنند. سه روز در خانه کعبه بودند. هرچه سعی کردند با کلید در کعبه را باز کنند، باز نشد. فهمیدند این امر الهی است. در هر صورت بعد از سه روز باز در باز نشد. دیوار شکافته شد. دیدند فاطمه بنت اسد(س) از دیوار کعبه بیرون آمدند، قنداقه ی نور مولا علی(ع) در دامن ایشان است. از طرف خداوند متعال ندا آمد نام او را علی بگذار، من علی اعلا هستم. علی کسی است که بلند است. علی اعلایی که قابل قیاس نیست. یک ذره از محبت علی(ع) در دل کسی باشد، رستگار می شود.

چرا امیرالمؤمنین(ع) در خانه کعبه متولد شده است؟ این یک پیام بزرگی است. تنها شخصیتی است که خدا این امتیاز را به او داده است. حضرت زهرا(س) فرمود: خدا با عمل حرف می زند. بزرگان ما اینجا برداشت هایی کردند که چرا مولا علی(ع) مولود کعبه است. یک برداشت این است که امیرالمؤمنین مظهر تام اسماء و صفات خدای متعال است. تجلی خدای متعال به معنی کامل است. آینه تمام نمای خدای متعال است. یکوقت یک آینه بخشی و گوشه ای را نشان می دهد. ولی یک مخلوق خدا هم هست که همه صفات خدا در او تجلی کرده است.

در پس پرده هرچه بود آمد

به پرده بود، جمال جمیل عز و جل

به خویش خواست کند جلوه به صبح ازل

چو خواست آنکه جمال جمیل بنماید

علی شد آینه خیر الکلام ما قل و دل

من از مفصل این نکته مجملی گفتم

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

حضرت علی(ع) آینه تجلی و اسماء خداوند متعال است. یعنی آنهایی که خانه کعبه می آیند و می خواهند خدا را ملاقات کنند و با روح و قلب و جانشان خدا را ببینند، خدا می گوید: اگر می خواهید مرا پیدا کنید، تجلی من در وجود امیرالمؤمنین علی(ع) است. شهریار هم شعر زیبایی دارد و می گوید:

دل اگر خدا شناسی، همه در رخ علی بین     به علی شناختم من به خدا قسم، خدا را

بخشی از بیانات مقام معظم رهبری

هرکس علی بن ابی طالب(ع) را ولو از دور بشناسد، یقیناً در یاد بود روز ولادت این بزرگمرد آفرینش احساس شادمانی می کند. ما مردم مسلمان و به خصوص شیعیان امیرالمؤمنین(ع) در قبال این شخصیت عظیم وظایفی داریم، مسؤولیت هایی داریم. مقام امیرالمؤمنین در نزد خدای متعال در سایه ی مجاهدت، عبادت، تلاش، فداکاری، برای آن بزرگوار به دست آمده است. خدای متعال قبل از خلقت این انسان های بزرگ، نتیجه آزمون خود درباره ی آنها را می داند. پاداش این آزمون ها همان طینت پاک، همان خلقت ممتاز، همان خصوصیاتی است که در این وجود مقدس و سایر معصومین(ع) خدای متعال جمع فرموده است.

لینک عضویت در کانال تلگرام الکوثرفارسی اینجا